Ten artykuł powstał z kompilacji tekstów/wiadomości znalezionych w Internecie.
Na rynku dostępne są dwie odmiany rabarbaru, o łodygach czerwonych i zielonych. Te pierwsze są nieco łagodniejsze w smaku i zawierają mniej szczawianów. Częścią jadalną są łodygi o charakterystycznym kolorze i kwaskowatym smaku.
Dla wielu rabarbar to jedynie owoc, z którego można
zrobić ciasta i kompoty. W gruncie rzeczy to warzywo.
Rabarbar zawiera w niewielkich ilościach beta-karoten, potas, sód, wapń, magnez, żelazo i fosfor. Jest również źródłem resweratrolu, dzięki czemu zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia. Rabarbar zawiera silne przeciwutleniacze, takie jak antocyjany i likopen, które są dobre dla ogólnego stanu zdrowia. Jako dodatkowy bonus, rabarbar ma niską zawartość tłuszczu i kalorii, co czyni go doskonałą przekąską dla osób będących na diecie. Pędy rabarbaru to głównie woda, przez co jego wartość energetyczna jest bardzo niska.
Należy on do roślin leczniczych i stosuje się go w leczeniu atonii jelit, otyłości, braku łaknienia oraz przy niezbyt nasilonych żółtaczkach. Leki zawierające sproszkowany korzeń, podobnie jak leki z pozostałej części rośliny, nie mogą być dawkowane zbyt długo. Powinny być wsparte i podawane naprzemiennie z innymi lekami na podobne schorzenia.
Ma on właściwości przeczyszczające oraz dezynfekujące przewód pokarmowy. W małej dawce powstrzymuje biegunki, w dużej ułatwia wypróżnianie. Pobudza wydzielanie żółci, przez co ułatwia trawienie.
Rabarbar zawiera w niewielkich ilościach beta-karoten, potas, sód, wapń, magnez, żelazo i fosfor. Jest również źródłem resweratrolu, dzięki czemu zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia. Rabarbar zawiera silne przeciwutleniacze, takie jak antocyjany i likopen, które są dobre dla ogólnego stanu zdrowia. Jako dodatkowy bonus, rabarbar ma niską zawartość tłuszczu i kalorii, co czyni go doskonałą przekąską dla osób będących na diecie. Pędy rabarbaru to głównie woda, przez co jego wartość energetyczna jest bardzo niska.
Należy on do roślin leczniczych i stosuje się go w leczeniu atonii jelit, otyłości, braku łaknienia oraz przy niezbyt nasilonych żółtaczkach. Leki zawierające sproszkowany korzeń, podobnie jak leki z pozostałej części rośliny, nie mogą być dawkowane zbyt długo. Powinny być wsparte i podawane naprzemiennie z innymi lekami na podobne schorzenia.
Ma on właściwości przeczyszczające oraz dezynfekujące przewód pokarmowy. W małej dawce powstrzymuje biegunki, w dużej ułatwia wypróżnianie. Pobudza wydzielanie żółci, przez co ułatwia trawienie.
Jeśli cierpisz na
problemy trawienne przygotuj sobie miksturę z rabarbaru. W tym celu obierz trzy
łodygi rośliny, zmiksuj ze szklanką soku jabłkowego, ćwiartką cytryny i
łyżeczką miodu. Uzyskasz efekt rozluźniający, jeśli napój będziesz wypijać trzy
razy dziennie, najlepiej na czczo. Problem z zaparciami odejdzie w niepamięć.
Jest dobry dla oczu. Czerwony rabarbar jest doskonałym źródłem witaminy A, co jest kluczowe dla zdrowych oczu. Zawiera beta-karoten i luteinę, które pomagają utrzymać ostre widzenie i zmniejszyć ryzyko rozwoju zwyrodnienia plamki żółtej, związanego z wiekiem. Luteina pomaga neutralizować wolne rodniki - niebezpieczne związki, które mogą prowadzić do rozwoju raka.
Kwas cytrynowy oraz jabłkowy zawarty w roślinie ma działanie odkażające i odmładzające. Dlatego łagodzi objawy trądziku, wzmacnia włosy, skórę oraz paznokcie. Zapobiega starzeniu się skóry chroniąc ją przed wolnymi rodnikami.
Wspiera nasze serce. Rabarbar ma bardzo mało kalorii i tłuszczu. Dodatkowo zawiera silne przeciwutleniacze, takie jak antocyjany i likopen, które pomagają zmniejszyć ryzyko chorób serca. Oczywiście, jeśli nie wiesz, jak radzić sobie ze stresem, jedzenie rabarbaru nie poprawi zdrowia Twojego serca.
Potas, występujący w rabarbarze pomaga zmniejszyć ciśnienie krwi. Badania pokazują, że rabarbar ma pozytywny wpływ na ciśnienie krwi, gdy jest spożywany z umiarem.
Naukowcy odkryli ostatnio, że rabarbar ma właściwości antynowotworowe. Dotyczy to jednak tylko rabarbaru pieczonego. Po 20 minutach pieczenia w rabarbarze wzrasta stężenie polifenoli (rapontygeniny), które hamują rozwój komórek nowotworowych. Ponadto polifenole jako przeciwutleniacze pozytywnie wpływają na wygląd skóry i stan komórek.
Ze względu na dużą zmienność pomiędzy składem chemicznym różnych rodzajów rabarbaru konieczne są dalsze badania, aby ocenić, jakie substancje chemiczne występujące w rzewieniu są rozkładane podczas pieczenia i czy substancje te mają jakikolwiek wpływ na choroby.
Śladowe ilości miedzi i żelaza, znajdujące się w rabarbarze są wystarczające, aby stymulować wytwarzanie nowych krwinek czerwonych, a to przyczynia się do zwiększenia całkowitej liczbę krwinek czerwonych w organizmie i w konsekwencji zwiększenia utleniania podstawowych obszarów ciała oraz pobudzania metabolizmu w organizmie.
Kto nie powinien jeść rabarbaru?
Jest dobry dla oczu. Czerwony rabarbar jest doskonałym źródłem witaminy A, co jest kluczowe dla zdrowych oczu. Zawiera beta-karoten i luteinę, które pomagają utrzymać ostre widzenie i zmniejszyć ryzyko rozwoju zwyrodnienia plamki żółtej, związanego z wiekiem. Luteina pomaga neutralizować wolne rodniki - niebezpieczne związki, które mogą prowadzić do rozwoju raka.
Kwas cytrynowy oraz jabłkowy zawarty w roślinie ma działanie odkażające i odmładzające. Dlatego łagodzi objawy trądziku, wzmacnia włosy, skórę oraz paznokcie. Zapobiega starzeniu się skóry chroniąc ją przed wolnymi rodnikami.
Wspiera nasze serce. Rabarbar ma bardzo mało kalorii i tłuszczu. Dodatkowo zawiera silne przeciwutleniacze, takie jak antocyjany i likopen, które pomagają zmniejszyć ryzyko chorób serca. Oczywiście, jeśli nie wiesz, jak radzić sobie ze stresem, jedzenie rabarbaru nie poprawi zdrowia Twojego serca.
Potas, występujący w rabarbarze pomaga zmniejszyć ciśnienie krwi. Badania pokazują, że rabarbar ma pozytywny wpływ na ciśnienie krwi, gdy jest spożywany z umiarem.
Naukowcy odkryli ostatnio, że rabarbar ma właściwości antynowotworowe. Dotyczy to jednak tylko rabarbaru pieczonego. Po 20 minutach pieczenia w rabarbarze wzrasta stężenie polifenoli (rapontygeniny), które hamują rozwój komórek nowotworowych. Ponadto polifenole jako przeciwutleniacze pozytywnie wpływają na wygląd skóry i stan komórek.
Ze względu na dużą zmienność pomiędzy składem chemicznym różnych rodzajów rabarbaru konieczne są dalsze badania, aby ocenić, jakie substancje chemiczne występujące w rzewieniu są rozkładane podczas pieczenia i czy substancje te mają jakikolwiek wpływ na choroby.
Śladowe ilości miedzi i żelaza, znajdujące się w rabarbarze są wystarczające, aby stymulować wytwarzanie nowych krwinek czerwonych, a to przyczynia się do zwiększenia całkowitej liczbę krwinek czerwonych w organizmie i w konsekwencji zwiększenia utleniania podstawowych obszarów ciała oraz pobudzania metabolizmu w organizmie.
Kto nie powinien jeść rabarbaru?
Najwięcej
niekorzystnych dla zdrowia składników zawierają liście rabarbaru. Nie należy
ich spożywać! Rabarbar zawiera
sporo kwasu szczawiowego, który potrafi wiązać wapń i usuwać go z organizmu, dlatego
nie należy jeść go zbyt często i w
dużych ilościach (w szczególności surowego rabarbaru nie powinno się jadać
codziennie). Nadmiar kwasów szczawiowych może osłabić kości i zęby. Nadmierna
ilość szczawianów wpływa również na zaburzenia w przyswajaniu żelaza, magnezu
oraz miedzi. Stąd rabarbaru powinny unikać osoby: chorujące na osteoporozę, mające niedokrwistość, dnę moczanową, cierpiące
na reumatyzm, chorujące na nerki (mający kamienie nerkowe) i układ pokarmowy (z
zaburzeniami trawienia tłuszczy, chorobami zapalnymi jelit). Na szczęście
zawartość kwasu można zmniejszyć, obierając łodygi i blanszując je w mleku. Z
dużą ostrożnością powinny go spożywać: kobiety ciężarne, kobiety karmiące
piersią, młodzi chłopcy, mężczyźni z
niskim poziomem testosteronu.
W rabarbarze znajdziemy także pektyny, glikozydy i taniny –
które również w dużych ilościach mogą okazać się toksyczne.
Rabarbar spożywany przez dzieci w dużych ilościach powodować może zahamowanie wzrostu dziecka, wypłukiwanie wapna z kości oraz psucie się zębów. Ze względu na dużą zawartość kwasu szczawiowego, rabarbar w diecie dziecka powinien pojawić się dopiero po ukończeniu 1 roku życia. Zarówno świeżą łodygę, jak i kompoty, kisiele, galaretki oraz pozostałe przetwory należy podawać dziecku z umiarem. Nadmiar spożytego przez dziecko rzewienia może nie tylko powodować niedobór wapnia, ale działać przeczyszczająco oraz przyczyniać się zmiany koloru moczu na intensywną żółtą barwę.
Zjedzenie rabarbaru lub preparatów bazujących na rzewieniu przez kobietę karmiącą piersią sprawia, że związki rośliny przenikają do mleka wraz, z którym przedostają się do organizmu niemowlaka. Zjedzenie dużej ilości rabarbaru przez matkę karmiącą powodować może biegunki u niemowlaka, nadmierne gazy, kolki. Substancje anty-żywieniowe w rzewieniu mogą się stać przyczyną nietolerancji pokarmowej niemowlęcia i podrażniać układ pokarmowy maluszka.
Czy rabarbar może uczulać?
Rabarbar spożywany przez dzieci w dużych ilościach powodować może zahamowanie wzrostu dziecka, wypłukiwanie wapna z kości oraz psucie się zębów. Ze względu na dużą zawartość kwasu szczawiowego, rabarbar w diecie dziecka powinien pojawić się dopiero po ukończeniu 1 roku życia. Zarówno świeżą łodygę, jak i kompoty, kisiele, galaretki oraz pozostałe przetwory należy podawać dziecku z umiarem. Nadmiar spożytego przez dziecko rzewienia może nie tylko powodować niedobór wapnia, ale działać przeczyszczająco oraz przyczyniać się zmiany koloru moczu na intensywną żółtą barwę.
Zjedzenie rabarbaru lub preparatów bazujących na rzewieniu przez kobietę karmiącą piersią sprawia, że związki rośliny przenikają do mleka wraz, z którym przedostają się do organizmu niemowlaka. Zjedzenie dużej ilości rabarbaru przez matkę karmiącą powodować może biegunki u niemowlaka, nadmierne gazy, kolki. Substancje anty-żywieniowe w rzewieniu mogą się stać przyczyną nietolerancji pokarmowej niemowlęcia i podrażniać układ pokarmowy maluszka.
Czy rabarbar może uczulać?
Alergia na rabarbar u dzieci występuje bardzo rzadko.
Najczęściej są to objawy związane z układem pokarmowym. Jedzenie rzewienia w
dużych ilościach jest szczególnie niekorzystne w przypadku zdiagnozowanej
alergii na nikiel.
Jak kupować rabarbar?
Sezon na rabarbar trwa w Polsce bardzo krótko. Rabarbar kupić można od połowy maja do końca czerwca. Kupując rabarbar pamiętajcie, że najlepsze są młode, sprężyste i różowe łodygi. Unikajcie pędów miękkich i popękanych. Ogonki o zielonym miąższu i skórce są grube i kwaśne. Ogonki z różową skórką i miąższem są nieco słodsze. Natomiast te o czerwonym miąższu mają lekko malinowy smak. Czyli – im czerwieńsza łodyga, tym słodszy rabarbar. Rabarbar można zamrażać.
Sezon na rabarbar trwa w Polsce bardzo krótko. Rabarbar kupić można od połowy maja do końca czerwca. Kupując rabarbar pamiętajcie, że najlepsze są młode, sprężyste i różowe łodygi. Unikajcie pędów miękkich i popękanych. Ogonki o zielonym miąższu i skórce są grube i kwaśne. Ogonki z różową skórką i miąższem są nieco słodsze. Natomiast te o czerwonym miąższu mają lekko malinowy smak. Czyli – im czerwieńsza łodyga, tym słodszy rabarbar. Rabarbar można zamrażać.
Jak spożywać rabarbar?
Dla kucharzy na całym świecie najwyżej ceniony jest rabarbar
o cienkich łodygach o intensywnym, czerwonym kolorze. Taka roślina jest
bardziej słodka i dodatkowo posiada lekko malinowy posmak. Grube łodygi są o
wiele kwaśniejsze.
Rabarbar można jeść na surowo z cukrem albo piec czy dusić.
Zanim jednak zabierzemy się za jego przygotowywanie, musimy cienko go obrać i
usunąć liście. Liście nie są jadalne.
Doskonale nadaje się na kompoty, dżemy, konfitury, ciasta, które świetnie komponują się z truskawkami. Roślina idealnie pasuje jako dodatek do zup, farszów do naleśników czy sosów do mięs. Na jej bazie można przygotować pyszne nalewki czy wytrawne wina.
Doskonale nadaje się na kompoty, dżemy, konfitury, ciasta, które świetnie komponują się z truskawkami. Roślina idealnie pasuje jako dodatek do zup, farszów do naleśników czy sosów do mięs. Na jej bazie można przygotować pyszne nalewki czy wytrawne wina.
Aby rabarbar nabrał
zdrowych właściwości, należy go piec przez przynajmniej 20 minut.
A oto moje propozycje dań z rabarbarem: (klikając na tytuł dania przejdziesz do przepisu)
A oto moje propozycje dań z rabarbarem: (klikając na tytuł dania przejdziesz do przepisu)
Ciasto z rabarbarem i budyniem, Rhubarb and pudding cake. Gluten-free.
Tapioka z rabarbarem. Rhubarb tapioca dessert. Gluten-free.
Deser z rabarbarem. Rhubarb dessert. Gluten-free.
Truskawki z rabarbarem pod kruszonką z płatków owsianych. Strawberry and rhubarb with the oatmeal crumble.
Smoothie rabarbarowo pomarańczowe. Rhubarb orange smoothie.
Tapioka z rabarbarem. Rhubarb tapioca dessert. Gluten-free.
Deser z rabarbarem. Rhubarb dessert. Gluten-free.
Truskawki z rabarbarem pod kruszonką z płatków owsianych. Strawberry and rhubarb with the oatmeal crumble.
Smoothie rabarbarowo pomarańczowe. Rhubarb orange smoothie.
Related topic (theme) in English:
Health Benefits of Rhubarb
The Amazing Health Benefits of Rhubarb
Claims over rhubarb cure crumble
7 Fantastic Reasons to Eat Rhubarb All Year Long
The Rhubarb Compendium
Rhubarb nutrition facts
The Amazing Health Benefits of Rhubarb
Claims over rhubarb cure crumble
7 Fantastic Reasons to Eat Rhubarb All Year Long
The Rhubarb Compendium
Rhubarb nutrition facts
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz